Brumario
Javier Martín, Vertixe Sonora
Brumario agroma a partir dun interese compartido na procura de novas linguaxes, a improvisación como rigor escénico e o encontro entre disciplinas artísticas.
A proposta inicia no 2018 como un ”proxecto de investigación e creación en código aberto” que parte do “concepto de vibración como lugar que atravesa e conforma ambas disciplinas”. A retroalimentación entre movementos e sons prodúcese porque o bailarín leva un sistema de microfonía que funciona como sensor da acción que os instrumentos amplifican e modifican mediante altofalantes de vibración. Estes elementos e a manipulación dos instrumentos por parte dos intérpretes permiten xerar sons orixinais froito da interacción. Instrumentos, músicos e bailarín acaban converténdose, todos eles, nun corpo ampliado que emite e recibe vibracións.
A partir desa premisa o compositor Ramón Souto coa colaboración especial do artista visual Ignacio Barcia e o iluminador Octavio Mas incorpóranse ao proxecto no 2020 para desenvolver a idea inicial e redirixila na creación dun proxecto escénico pechado de carácter híbrido que continuará a desenvolverse nas súas diferentes presentacións oscilando entre a performance, o concerto e a instalación.
Coincidente co paso do Sol por Escorpio –entre o 22, 23 ou 24 de outubro e o 20, 21 ou 22 de novembro, segundo o ano– e proposto por Fabre d’Églantine para referirse ás “brétemas e brumas baixas transudación da natureza de outubro en novembro” Brumario (en francés Brumaire) é tamén o nome do segundo mes do calendario republicano francés. O 18 de brumario do ano XVIII (o 9 de novembro de 1799) Napoleón deu o golpe de estado que marca o final da Revolución francesa.
Agradecementos a De corpos presentes, Teatro Colón, CGAC (Centro Galego de Arte Contemporánea),