Euphoria

Gianfranco Mingozzi, A taranta, 1962 (fotograma).

FORZA PARA SOPORTAR

Dentro da súa exposición Vestiges d’un ici, vestixios de si, a artista Loreto Martínez Troncoso convida ao compositor Ramón Souto para concibir unha ópera a partir da palabra, da linguaxe verbal e non verbal, daquela materia informe que nun momento dado emerxe, xa sexa como un balbuceo, un tremor, un xemido, un golpe, un berro, un latexo, un bulicio, un paso ou un suspiro.

– Que queda ou que subsiste despois ou antes das palabras?

En base á súa orixe etimolóxica en grego antigo «forza para soportar», Euphoria, é unha ópera site-specific que se desenvolve en 27 escenas nos diferentes espazos da exposición e o transcorrer do tempo.

A partir de textos de Michaux, Starhawk, Rilke, Calvino, Jan Ader, entre outr*s, Euphoria explora ás apalpadelas o uso da voz a través do espazo e as súas resonancias por medio do xesto musical, da acción sonora, da linguaxe e os silencios.

Unha experiencia sonora-musical chea de vibracións, presenzas, ausencias, ecos, respostas e/ou contra respostas a miúdo provintes de «outra parte».

Unha escrita de, e con, a arquitectura como espazo de resonancia; como espazo mental-emocional no que habitar e a habitar

– Oio voces: entre os nosos xestos mudos, escóitanse ruídos.

– […]