ENTROPÍAS
‘A entropía tende a volver a música a un estado de ruído’ Tristan Murail
O termo grego ἐντροπία significa evolucion ou transformación. Orixínase ao percibirse unha dispersión de enerxía útil nas reaccións de combustión dos primeiros motores. A investigación sobre estas perdas deu lugar ao concepto, que define a irreversibilidade dos procesos termodinámicos. Tamén mide a desorde ou aleatoriedade (e a tendencia á orde) dun sistema. Na música actual procesos de entropía, uxo temporal etc, son de maior relevancia na organización de estruturas musicais que os parámetros sonoros tradicionais.
Proyecto OCNOS, residente en Sevilla, pretende mostrar, a través dun grupo exible e unha programación elixida coidadosamente, variada e imaxina va, un panorama do universo sonoro dos séculos XX e XXI, poñendo especial atención aos compositores españois.
HELMUT LACHENMANN (ALEMAÑA, 1935) Dal niente (interieur III) ** (1970) para clarinete
WEI-CHIEH LIN (TAIWAN, 1982) Om** (2016) para clarinete e guitarra
TRISTAN MURAIL (FRANCIA, 1947) Tellur (1977) para clarinete
NURIA NÚÑEZ (ESPAÑA, 1980) Nova Obra* (2016) para clarinete e guitarra
PROYECTO OCNOS Pedro Rojas-Ogáyar, guitarra | Gustavo A. Domínguez, clarinete